Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

Περί αρκά ο λόγος.



Δεν είναι τυχαίο το ότι τα πολιτικά σκίτσα του αρκα κυκλοφορούν πολύ και γνωρίζουν επιτυχία. Μία κοινωνία ετοιμοθάνατη ξέρει να εκτιμά τα αστεία που είναι σε αναλογη θερμοκρασία και διάθεση με την ίδια, όπως και οι ίδιοι οι σκιτσογράφοι κάνουν ότι μπορουν να παραμεινει σε κώμα για να συνεχιστεί η επιτυχία τους. Μην πάνε και οι τρελοί κι αναψουν τίποτα φωτιες στους δρόμους και σταματήσουν να εκτιμούν το χιούμορ τους. Μπορεί άλλωστε να δούνε έτσι και κανα φως στο σκοτάδι που τους τυλίγει και να ξεφύγουν από τον χαρο μητσοτάκη που ήρθε να τους παραλάβει. Αυτό κι αν θα είναι καταστροφή!

Εγω πάντως αν ζω ή αν έχω πεθάνει ακόμα δεν το γνωρίζω ακριβώς, αλλά το σίγουρο είναι πως δε χαρίζω τον εγκέφαλο μου, σε όποια κατάσταση κι αν είναι, να καταναλωθεί από σιχαμένους κανίβαλους τύπου αρκά, άρα μου επιτρέπεται να τα χωνω  και σε ακραία περίπτωση πολύ χοντρά, σε όποιον κρετίνο νεκροζώντανο ανεβάζει τα καινούρια πολιτικά σκίτσα αυτού του τύπου που θυμίζει κάτι όρνεα που ζωγράφιζε σε παλιότερα του έργα.

Ευχαριστω.